Het pannenkoekenpact

 Als veertienjarige op een drukkend warme bus vol kwetterende scholieren van Sint - Amandsberg tot in Lochristi in slepende cadans optrekken en afremmen, een mens wordt er niet echt vrolijk van. Meestal stapte ik opgelucht af om mijn punthoofd vlug van me af te kunnen schudden. 

Behalve die ene keer, toen er de volgende halte een wildvreemde man naast me kwam zitten en begon te babbelen. Iets waar de meeste passagiers van gruwelen en sneller dan een schildpad in hun schulp schieten. Ik dus niet, zelfs toen al niet .

'Ik ben onderweg naar huis om het huis te poetsen' begon hij enthousiast.

Op zich al een uitzonderlijke uitspraak, zeker gezien zijn bejaarde leeftijd. Zijn enthousiasme werkte zo aanstekelijk, ik brandde van nieuwsgierigheid (zoals ik wel vaker doe, I’m a burning bush you know) om te achterhalen vanwaar die gedrevenheid kwam.

‘Oh, ik doe het graag en het lukt nog vlot terwijl mijn vrouw begint te sukkelen met haar rug’ vervolgde hij luchtig.

Vervolgens kwam hij iets dichterbij en fluisterde hij: ‘Ik heb een pact gesloten met mijn vrouw: een pannenkoekenpact. Ik poets wekelijk het huis en in ruil bakt zij voor mij 2 pannenkoeken. Twee is net genoeg, meer is niet goed voor de lijn.'

Zijn vrouw had duidelijk zijn gevoelige plek gevonden want het werkte fantastisch. Weg gezaag en gezeur, welkom gefluit en geneurie! Hoe bezield hij werkelijk was, besefte ik pas toen hij zijn lege plaats naast me achterliet. Ik ben hem nooit meer tegengekomen maar zijn bezieling bleef hangen: leef voluit samen en vanuit passie! 

Ik heb altijd al een zwak gehad voor mensen die het kind in hen bewaard weten. Ze hebben zoiets speels over zich, die energieke uitstraling en twinkel in hun ogen die het leven licht en luchtig maakt. Mijn man heeft de Peter Pan ook in zich weten gevangen te houden. Als de geur van koekjes of gebak hem tegemoet komt, heeft hij maar een half woord nodig. Ik heb hem zelfs moeten afleren om mij telkens opnieuw ten huwelijk te vragen als ik een taart voor hem bakte. Daarom mag hij ook nooit alleen naar de bakker. Je moet de kat nu ook niet bij de melk zetten, hé.