moederschap

Moederschap komt in allerlei maten en vormen. Wat het met jou als vrouw zal doen blijft vooraf een vraagteken, al hoor je ieders verhaal. Nee, als een baby door het geboortekanaal moet je er gewoon door. Het klassieke verhaal doorlopen met hormonen, baby blues,… alles erop en eraan.

Elke moeder en kind op deze wereld heeft haar of zijn eigen unieke verhaal. Zag het er in de materniteit al zo'n natuurlijk plaatje uit alsof het in de sterren geschreven stond of was het een begin van een levenslange worsteling? Soms door de navelstreng levenslang verbonden met elkaar, eerder een postnatale illusie of een rol om met vallen en opstaan in te groeien. Bij de één een warm grijs verhaal, de ander een droevig kortverhaal of zelfs een pijnlijk met open einde.

Of je ze nu zelf op de wereld zette, toegewezen kreeg of aan de hand van je partner je leven zag binnenwandelen, voor elke moeder is nieuw leven een nieuw begin, met ogen vol verwachtingen. Elke moeder wil het anders en beter doen dan de generaties voor haar. Maar het houdt je ook een spiegel voor en brengt soms een hele geschiedenis naar boven. Geef je familietradities door of probeer je een nieuwe weg uit?

Moederschap, het groeit als een kind. Met op het einde soms zelfs een rapport: geslaagd met grootste onderscheiding, gebuisd of onderscheiding met enkele hakken over de sloot? Hoe het ook uitdraait, een moeder geeft meer van zichzelf dan een kind beseffen kan, tot ze op haar beurt zelf moeder wordt.

Als kind word je er door gevormd, meer dan je denken zou. Kom je uit een liefdevol nest met warme ouders of bleef je op je honger zitten en zocht/vond je elders wat je zocht? (On)bewust geef je de waarden door die je meekreeg, helpen ze je karakter mee vormen en bepalen ze je eigen dromen en toekomstplannen.

Met ouder worden komen inzichten bovendrijven en worden blauwe plekken en schaafwonden verzorgd of littekens. Onder grijze haren kijken ogen elkaar. 'Je hebt het goed gedaan, ma, ik zie je graag'

Ik hoop het later zelf ook te mogen horen.