Als logopediste kreeg ik volgende vraag voorgeschoteld tijdens het middagmaal : zeg je 'belangruk' of 'belangrijk'? (een gegeven dat regelmatig gebeurt, net als bij een psycholoog laat het woord 'logopediste' menig mensen soms zelfs zenuwachtig op hun stoel schuiven)

Vanuit mijn eigen ervaring als informele ambassadrice van het VRT - taalnet antwoord ik 'belangrijk' maar eerlijkheidshalve beken ik niet volledig zeker te zijn of de andere uitspraak fout is, dus vul ik mijn antwoord diplomatisch aan met: 'ik kijk eens na hoe de vork in de steel zit.'  Al voel  ik me op dat moment net een online taaltelefoon, weliswaar zonder wifi (wat een internetpanne door Telenet niet allemaal mentaal teweeg brengt op de werkvloer) . Toch enigszins gebeten om te weten, blijft de vraag in m'n hoofd hangen tot 's avonds mijn dag zachtjes indut.

Wat blijkt? Het feit dat je het woord tout court in de mond neemt, insinueert al bij voorbaat dat het belang van de boodschap zeer (belang)rijk is voor de spreker of context. The one and only correcte uitspraak is dus: belangrijk.  Een onomstootbaar feit dat ook door onze noorderburen volmondig beaamd wordt met een vette 'jawél' en veel blond geknik. 

Misschien kunnen we de redenering wel omkeren en voorzichtig opteren dat wie liever de onbeklemtoonde 'belangruk' in de mond neemt, indirect zijn omgeving al meegeeft dat hij of zij helemaal geen belang hecht aan de betreffende boodschap of context?

En dan heb je nog een derde soort mensen, zo'n soort die zich schijnbaar niet alleen verliezen in de muggenzifterij van onze taal maar als afgezanten van onze Nederlandse taal het belang van een rijke taal dagelijks promoten. In het geniep zijn er zelfs die ook snoepen van calorierijke woorden als 'eclaire', 'vitrine' of 'hippopotame'  uit de rijke woorden-schat van onze zuiderburen zonder voor francofiel versleten te willen worden, niemand is perfect hé. Logopedisten, germanisten, en andere linguïsten, ... 't is een ras apart :)