‘… en tot slot volgend opsporingsbericht: twee weken geleden vond een ongeluk plaats met een dodelijke slachtoffer in de Schoolstraat. De dader pleegde vluchtmisdrijf. Heeft u op zondag 12 augustus ‘s avonds een blauwe Dodge gesignaleerd met kapotte bumper en achterlicht en beschadigd koetswerk, gelieve dan de politie te contacteren op het volgend nummer…’ Jack voelde zijn lichaam moe en zwaar worden. Terwijl het nieuwsbulletin aan hem voorbij ging, vroeg hij zich af hoe lang hij nu al geblinddoekt in die auto zat te wachten. Waarom was hij ook akkoord gegaan met dit geweldige initiatief van zijn idiote vrienden? Een bokkenfuif… Hoe oud was hij eigenlijk? Terwijl hij het ergste vreesde vloog het portier met een krachtige zwaai open.
‘Oké, showtime! ‘ joelde Jim terwijl hij een geblinddoekte Jack de auto uit en het voetpad op duwde. Na tien meter stappen draaiden ze naar rechts en versukkelde Jack zich bijna over een onaangekondigd boordje. ‘Ah ja, daar was een opstapje, dat was ik vergeten vermelden’ grinnikte Jim nonchalant. Jack hoorde een deur opengaan vooraleer ze verder wandelden: een gebouw binnen, de lucht gevuld met zachte achtergrondmuziek. Jack werd op een stoel geduwd, hij voelde zich bekeken.
‘Oké, Jack. Een bokkenfuif zou geen bokkenfuif zijn zonder vrijgezelle dames. Dus hebben we een visje uitgegooid naar je ex - lieven en enkelen bleken momenteel vrij en bereidwillig te zijn mee te vieren. Daarnaast hebben we natuurlijk de jongens van de scouts, motorclub en rugbyteam uitgenodigd. Dus het is hier wel een bakske vol’ fluisterde Vic in zijn oor.
‘En gezien jij wel van een uitdaging houdt, hebben we de volgende voor jou: als jij kan raden welke kippetjes op jouw schoot komen zitten, betalen wij dit feestje. Als je er eentje verkeerd raadt, is dit feestje op jouw kosten.’ klonk een grijnzende Jim in zijn andere oor. Jack hoorde tikkende naaldhakken naderen. Onbewust hield hij zijn adem in. Zou zij hier zijn? Een sexy rokje en diepe decolleté zette zich frank op zijn schoot, zocht zich een weg naar zijn oor en begroette hem met een zwoele, speelse ‘Hey Jack’ en een zoen op zijn wang die net lang genoeg duurde om te blijven hangen. Nee, zij was het niet. Jack herkende het parfum, grijnzend krulde zijn rechtermondhoek omhoog.
‘Hallo Cindy, trouwer aan je parfum dan aan je vriendjes, merk ik.’
‘Oh Jack, nog steeds zo’n stoute jongen blijkbaar’. Haar meisjesachtig gegiechel vleide zich tegen hem aan. Hij voelde het gewicht op zijn schoot verlichten en terug zakken. Blijkbaar stond de volgende schone hem al op te wachten. Hij genoot zichtbaar van de aandacht en bleek het vrouwvolk op zijn duimpje te kennen. Zes vrouwen later liet een teleurgestelde Jim zijn blinddoek zakken en riep Jack triomfantelijk: ‘Tournée général, hé guys!’
Jack proefde een slok van zijn bier en de sexy vibe die de lucht vulde terwijl vrouwen uitnodigend rond hem heen dansten.
Hij grijnsde: ‘Nochtans doet het me nu niets meer. Ik zal oud worden zeker?’
‘Bullshit, een vos verleert zijn streken niet. Nee, ’t ligt helemaal niet aan de vos maar aan de vrouwen die voor hem flaneren. Deze vrouwen heb je immers allemaal gehad. Ik wil jou dat nog wel eens horen zeggen met een echte temptation voor je.’ antwoordde Pete overtuigd.
Jack wuifde Petes woorden weg terwijl hij het bier liet rondcirkelen in zijn glas.
‘Pff, ik ben een brave jongen geworden, gelukkig met mijn lief vrouwtje en mijn twee dochters.’ suste Jack met zelfzekere blik.
‘We hebben haar ook gezocht, weet je? Maar niet gevonden. Maar mijn kop eraf als je dat nog niet wist.’
Jacks ene mondhoek krulde zich in een grijns terwijl zijn gedachten afdwaalden naar die brutale mond en uitdagende blik in dat engelengezicht. Zijn glas hield stil en zijn blik verraadde hoe oneindig ver hij was. Zijn gedachten gingen niet naar de eerste keer dat hij haar zag maar de eerste keer dat zij hem voor het eerst echt zag. In haar rode retro - jurk met witte polkadots en hoge staart zag hij haar giechelend aan de arm van haar vriendin binnenwandelen. Haar vijftienjarige onzekerheid straalde van zich af, de spanning voor haar eerste fuif stond op haar gezicht af te lezen. Wachtend op een onweerstaanbaar nummer om de dansvloer aan te durven, bevolkte de bar zich zich stilaan maar zeker vol feestgangers die zich onwennig een houding zochten met een drankje in hun hand. Vicky wurmde zich door de menigte met haar vriendin in haar kielzog. Op haar twee vingers floot ze de barman toe en kreeg ze onmiddellijk het gewenste effect.
‘Wat zal het zijn?’ schreeuwde hij haar toe.
‘Iets met veel vuur in! Twee maal!’ brulde ze terug. Op automatische piloot zette hij twee Breezers voor haar neer.
‘Is dat alles?!?’ klonk ze verbaasd.
‘Wel voor jullie minderjarigen, ja’ haalde hij zijn schouders op. Ontgoocheld draaide ze zich om toen ze plots een uitnodigende hand naast zich zag verschijnen.
‘Dansen?’ nodigde een lage stem uit. Verbaasd volgde haar blik de hand naar de bijhorende arm, helemaal tot het knappe gezicht dat haar geïntrigeerd stond te bestuderen.
‘Je wou toch vuur?’
Op de achtergrond weerklonk de intro van haar lievelingsliedje terwijl Vicky leek te blokkeren en haar mond woordloos bleef open en dicht gaan als een naar lucht happende vis.
‘Terwijl toevallig haar lievelingsliedje speelt? Natuurlijk!’ vulde haar vriendin vlotjes voor haar in terwijl ze in Jacks richting geduwd werd. Hij greep Vicky’s hand vast en loodste haar doorheen de massa naar de dansvloer waar hij haar behendig over de dansvloer leidde. Zich vastklampend aan haar ritmegevoel probeerde ze zijn snelle voetbewegingen als een schaduw te volgen. In een poging zijn zwetende handen te verdoezelen imponeerde hij haar met het resultaat van die eindeloze danslessen en verbaasde hij zich over het gemak waarmee ze zich door hem liet leiden. Al sinds de eerste kampdag sprong ze bij alle jongens in het oog met haar guitige, stralende blik. Met haar grote mond toonde ze zich even stoer als de jongens van haar groep: tijdens rugby schoot ze er als een speer vandoor met gefocuste blik op de bal tot die in de goal beland was. Al snel deinsden enkele jongens al voorzichtig terug als een ruig spel aangekondigd werd. Vicky was meer dan ze aan konden. Maar niet voor hem. Haar tegen zich aangedrukt voelde goed. Terwijl de muziek fragieler werd, liet hij Vicky door de lucht zweven. Met gesloten ogen en een gelukzalige glimlach rond haar lippen zag hij haar genieten van het moment. Elke porie van haar gezicht bewonderend voelde Jack haar lichaam ontspannen en leunen op zijn armen terwijl ze precies afgleed naar een andere wereld. Terwijl het timbre van de muziek versnelde verstevigde Jack terug de grip op zijn Vicky tot plots de magie van het lied verbroken werd en de gêne weerkeerde op haar gezicht.