Het gezamenlijk oudercontact begin september werd een onvergetelijke voor ons, ouders. Hadden we gedacht stilaan wel ‘anciens’ te zijn die het reilen en zeilen binnen de school wel doorhadden, kregen we met meester Dirk toch enkele unieke, enigzins onverwachte verrassingen voorgeschoteld.
Terwijl hij zijn tombolaconcept uit de doeken deed, begonnen al enkele oogjes te blinken. Als kers op de taart doneert meester Dirk zijn vissencollectie jaarlijks aan de chinese vrijwilligers van ouders wiens kinderen flink lezen. Dat we ons allemaal aan een oranje exemplaar mochten verwachten tegen het eind van het schooljaar, kregen we op ons bord. Niet de vis, voor alle duidelijkheid, het was de bedoeling het vinnige ding in leven te houden, gezien we ons al capabel bewezen hadden met onze kinderen. Het klonk als muziek in onze kinderen hun oren, een dreigement in de onze. Ook onze kinderen gingen voor het eerst als een visje in het water rondspartelen in Puyenbroeck, dat na de verbouwingswerken opnieuw volledig open ging. Alweer een primeur! Maar het bleef maar verrassingen regenen: op donderdag voor een vakantie waren telkens twee ouders welkom om te komen bakken of koken op de meesters kookplaat in de klas terwijl hij de poppen van Sneeuwwitje en de zeven dwergen aan het dansen bracht. Letterlijk en figuurlijk. De geur van pannenkoeken en croque monsieurs maakten de gezellige middagen compleet. Een enkele ouder kon zich niet bedwingen en verplaatste de poppen tijdens de speeltijd. Gelukkig waren de kinderen bij de pinken, ze hadden het direct in het snotje.
Plezante herinneringen tot… corona opnieuw stokken in de wielen stak. Dat hij ook graag een ‘acte de présence’ doet op het einde van de onze kinderen hun verjaardagsfeestje, nodigde de meester zichzelf uit en ons op zijn verjaardagsfeestje. Spijtig genoeg saboteerde corona het ongetwijfeld meest legendarische verjaardagsfeestje uit meester Dirks geheugen, onze aanwezigheid alleen al!
Hoe belangrijk het welbevinden van zijn en onze kinderen voor hem is, werd ook duidelijk toen hij ons zijn zelfgemaakte Atoma - albums van zijn kinderen toonde, een idee borrelde in het hoofd van Mauro’s mama. Wij ouders legden als getrainde paparazzi allerlei leuke momenten van dit schooljaar vast, Mauro’s mama bundelde ze tot een Atoma - look-a-like en Kaats mama voorzag tekst om dit schooljaar onvergetelijk te maken. Onze kinderen figureerden graag op de foto’s en genoten met volle teugen van dit schooljaar. Door corona zijn het minder uitstappen, ervaringen,... en foto’s geworden dan verwacht. Uit naam van alle ouders maar vooral de kinderen: bedankt voor dit mooie jaar!