Van het passionele lipstickrood dat vleugels geeft tot een grenadinekleurige aquarel voor ingedommelde oude mensen lijkt de keuze snel gemaakt. Maar mispak u niet, hun vuur zit in de familiefoto aan de muur. Omdat liefde zo vol is als twee mensen erin steken.
Bijwijlen brandt de liefde - hoe intens en vurig ook ontvlamd - helemaal op. Te jong, verkeerde moment, te verschillende achtergronden, andere dingen willen in het leven? Wie zal het zeggen… Hoe een hart soms falen kan. Het verdriet voorbij liet elke grote liefde een stukje in je achter, daagde uit tot groei en vormde je mee tot wie je nu bent.
De verliefdheid voorbij is liefde hard werken, noem het gerust hartwerk (wie hier zwartwerk leest: je werkt te veel). Want hoewel het soms plots overvalt, blijft het niet vanzelf komen. Liefde verloopt als een hartslag met ups and downs en vraagt moeite om levensvatbaar te houden, soms makkelijker gezegd dan gedaan… Zo rij ik elke dag minstens twee keer voorbij het huis van mijn pepe, rondzoevend met kinderen, boodschappen, op weg naar het werk en terug... en ik stop te weinig voor een kletske, over het leven of helemaal niets.
Als m’n dochters een knuffel vragen lukt me meestal wel om - soms met een zucht, toegegeven - even te stoppen met mijn activiteiten en gewoon eens stil te vallen bij elkaar. Want mijn pepe zal er niet altijd zijn en mijn kinderen blijven niet klein.
Liefde is soms je nek durven uitsteken en een moeilijke boodschap brengen, al maak je je er niet populair mee. Een tiener vertellen dat de verwachtingen van de maatschappij anders zijn dan in haar hoofd en die woorden hard zien binnenkomen is moeilijk. En dan duimen dat ze zich herpakt en groeit. Want je ziet haar graag en gelooft in haar, zij kan dit. Aan de zijlijn toekijken, haar steunen in de keuzes die ze maakt en haar angstige blik beantwoorden met: ik blijf.
Liefde is af en toe de ander voorrang geven op mezelf, m’n trots inslikken en niet doordrammen om mijn gelijk te halen (ook al heb ik dat soms misschien wel) omdat de ander in zijn kwetsbaarheid veel meer heeft aan erkenning en een bemoedigend woord of knuffel. Omdat vechtende ego’s nooit winnen.
Liefde is leren aanvaarden dat het lichaam grenzen kent en elk karakter zijn kleine kantjes. En dat alles kunnen omarmen met die mantel der liefde, ook als het eens keihard misloopt.
Ja, liefde kan hartverwarmend schoon zijn maar ook zo donker als een bordeaux. Als je een geliefde plots verliest of eenzaam door het leven gaat, kan geloven in de liefde moeilijk zijn. Ontdekken dat je niet de enige partner blijkt te zijn maar wel ‘de ander’ keldert je vertrouwen in je medemens. Voelen hoe je nooit goed genoeg bent - al geef je hart en ziel - is hartverscheurend. Hoe een hart falen kan…
Wil je onze ode aan de liefde graag live horen in woord en muziek?
Als een hart falen kan, een intiem liveconcert in de kerk van Zaffelare op 24-25 februari '24
muziek door: Sam De Troyer, Chris Corn en Wim Verbeke
woord door: Luc Van Autreve en Evy Erauw
kaarten zijn € 20 en verkrijgbaar via: info@elements