Eerste lezing door Leslie The Dodgy One

Ik weet het: het bleef al enkele weken stil op mijn blog maar laat je niet misleiden: onder het oppervlak borrelde het volop!

Tijd voor een kleine update dus: tijdens de laatste week van augustus gingen we er met de familie op uit mét m'n voorlopig script in de valies. Mijn lieftallige echtgenoot offerde zijn quality time met zichzelf op om mijn novelle kritisch door te nemen. De volgende morgen lag bovenstaande evaluatie mij op te wachten. Laaiend enthousiast als een kind op de ochtend van zes december ondernam ik menig pogingen om zijn nota's te ontcijferen. Op een bepaald moment vreesde ik dat mijn ontbrekende kennis van Mandarijn mij de das omdeed. Met een lange autorit voor de boeg poogde ik dan maar alles luidop te decoderen, in de hoop dat hij bij de kernwoorden ging bevestigen, wat een geamuseerde rit werd naar de Grotten van Han (ik kon er evenveel van lezen als jij nu terwijl je ernaar staart).

 

Maar het leukste deel moest nog komen: toen die avond de kinderen in bed lagen, hebben we zijn bedenkingen één voor één doorgenomen en suggesties voor research doorgenomen (en heb ik zijn 'evaluatieformulier' gedecodeerd om de leesbaarheid te bevorderen) Met volle teugen genoot ik van onze babbel, dat we dit samen kunnen delen vind ik wel fantastisch aan hem. Elk schrijfsel dat ik onder zijn neus schuif, leest hij telkens open minded en besprenkelt hij met zijn ongezouten mening, soms positief soms negatief. 

 

Met een blik op de beoordeling kan je wel al inschatten dat ik nog veel werk heb: zelf blijven lezen om me te verdiepen in schrijfstijlen, films bekijken voor dialogen te leren opbouwen, mijn verhaallijn aanpassen, nieuwe titel zoeken,... Als ik het echt volledig binnenstebuiten wil keren, zijn we al snel een jaartje verder. Maar dat ben ik niet echt van plan. Dus stel ik geen deadlines meer om er de fun voor mezelf in te houden en blijf ik gewoon verder werken en je op de hoogte houden.

 

Reactie schrijven

Commentaren: 0