Kijk, ik besefte maar al te goed dat ik ingepakt werd door die grote bambi-ogen. Terwijl ik erin verdronk, werd ik al ingesnoerd met glanzend inpakpapier. En als ze vleierig tegen me aanleunde voelde ik de strik rond mijn paaseihoofd aanspannen. Maar ja, ik gaf toe want het is ook erg gezellig samen.... in het begin.
(ja, onderstaande foto ben ik als Sinterklaaspakje... don't ask)
Arm in arm in ons grote bed
vier oogjes gevuld met pret.
'Jij in het midden, mama? Kan je ons allebei knuffelen...'
terwijl ze me al gezellig induffelen
Ik op de scheiding van matrassen dus knik ik met een gaap.
Als engeltjes met de afgelikte gouden lepeltjes vallen we in slaap...
Maar 's nachts krijg ik zo kou,
en omdat ik het echt niet meer uithou
vecht ik moedig tegen draken
voor het terugwinnen van mijn laken.
Waarom gebruikten we destijds geen condoom??
zachtjes zink ik terug weg in m'n gelukzalige droom
Krijg ik plots een kniestamp in m'n buik,
waardoor ik in elkaar stuik.
Even later nog een elleboogstoot in mijn gezicht.
nee, zoiets lees je nooit in een gedicht.
Mijn droom wordt een nachtmerrie
ik droom ineens over een draagberrie?
In de verte hoor ik geronk, mijn redding?
Nee, het is geen Boeiing die me uit deze miserie lift
maar mijn echtgenoot die ook ergens in dit bed ligt
mijn handen zoeken en vinden en in ware paracommandostijl
kruip ik over mijn slapende dochter heen en vind ik hem. Bevrijd!
Teruggedrongen naar het voeteind maar verstrengeld en blij
met kinderen als sneeuwengelen verspreid onder de sprei.
Tot... een kleine kinderhand me terug vindt
en als een bankschroef haar benen over m'n buik wringt.
Nee, in dit bed van 180 op 200 is aan kinderen geen ontkomen aan.
Er rest me niets anders dan... op te staan.
Dus volgende keer ze me besluipen
met bambi - ogen en zeemzoete stem:
'1....2...3.... toeoeoeoeoe!'
denk ik even terug aan deze hel
en zeg ik ook bambigewijs en zeemzoet:
'1...2....3.... neeee!'
